Rozdział 4

<oczami Isabel>
Dojeżdżaliśmy pod mój blok .
- Spotkamy się jutro ? - spytał Lou
- Hmm .. Przyjedź z chłopcami do mnie . Ja wezmę ze sobą moją przyjaciółkę Elisabeth , okej ?
- Jasne . Będziemy o 13 .
Brunet zatrzymał się na parkingu .
Oboje wyszliśmy z samochodu . Wiał chłodny wiatr , a ja mimo wszystko nadal miałam na sobie bluzę Tomlinsona .
Chłopak przytulił mnie na pożegnanie i dał mi krótkiego , ale soczystego buziaka w usta .
Pożegnaliśmy się , a On odjechał . Weszłam do mieszkania , tam już czekała na mnie mama . Taty , jak zwykle nie było , musiał wyjechać ....
- Cześć , mamo ! - przywitałam się
- O , przyszłaś już . Cześć , cześć . - uśmiechnęła się - Jesteś głodna ?
- Nie , dziękuję .
- A właśnie , Izuś . Co to był za chłopiec na dole , z którym się przytulałaś ?
Zarumieniłam się .
- To .. To był Louis- odpowiedziałam
- Ten Twój Louis ? Z One Direction ?
- Tak , ten sam .
- Nie wiedziałam , że masz chłopaka .
Nie odpowiedziałam .
- Zaproś Go kiedyś do nas . Z miłą chęcią poznam Louisa .
- Aha . Zobaczę . Jak będzie czas .
Mama uśmiechnęła się .
- A , właśnie ! Jutro o 13 wychodzę- powiedziałam
- Okej . Ja jadę z Emily do lekarza .
- A właśnie , gdzie Ona jest ?
- Zasnęła u Ciebie w pokoju .
- Ooo .. Jak słodko . Co u mnie robiła ?
- Przebierała się w Twoje ubrania .
- To później pomoże mi sprzątać .
- Nie sądzę - mama zaczęła się śmiać - A co do ubrań , kogo to bluza  ?
- Lou . Zimno mi było .
- Oo , to miło z jego strony .
- Taak - stwierdziłam - Idę zobaczyć co u Em .
Poszłam w stronę swojego pokoju . Moja sześcioletnia  siostrzyczka spała u mnie na łóżku , wśród sterty ubrań . Gdy usłyszała kroki lekko otworzyła oczka , dopiero gdy zauważyła , że to ja podbiegła do mnie i się rzuciła w moje ramiona .
- Isabeeeel ! Przyszłaś ! - mała darła mi się do ucha -Gdzie byłaś ?
- U znajomych . A Ty ? Co robiłaś ? - spytałam
- Przebierałam się w Twoje ubranka .
- Tak ? I co ? Będziesz je sprzątać ?
- Nie , ale pomogę Ci .
- O , to super . Chodź , zrobimy to teraz , tak szybciutko , a później będzie kolacja , co ?
- Dobrze .
Emily chwytała ubrania po kolei i nieudolnie próbowała je składać . Wyszło jednak , że to ja wszystko poukładałam , a Ona tylko patrzyła i siedziała .
- Iza , a u kogo dzisiaj byłaś ? - mała spytała się mnie , gdy już wszystko poukładałyśmy do szafy
- Widzisz tego chłopca , w brązowych włosach ? - wskazałam na plakat
- Aha .
- Byłam dzisiaj u niego i jego innych czterech kolegów z zespołu .
- Ale Ci fajnie ! Zabierzesz mnie kiedyś ? Też chcę poznać kogoś sławnego - moja siostra spojrzała na mnie swoim specyficznym , błagalnym wzrokiem szczeniaczka
- Jak będziesz grzeczna , to może ... - śmiałam się
- Dziewczyny ! Kolacja ! - krzyknęła mama z kuchni
- Chodź - złapałam Emilkę za rękę i poprowadziłam do kuchni .
- Co będzie do jedzenia ? - spytała mnie dziewczynka
- Nie wiem .
Usiadłyśmy przy stole . Na kolację mama zrobiła frytki , które bardzo lubiłyśmy . Umiała fenomenalnie piec . Cała rodzina , przyjaciele , znajomi , a także sąsiedzi chwalili jej dania oraz wypieki. I na pewno nie kłamali .
Szybko zjadłam i podziękowałam . Ruszyłam w stronę mojego pokoju, znowu miałam tą niepohamowaną ochotę , aby koniecznie posłuchać One Direction w łóżku , zasypiając . Szybko się wykąpałam i ubrałam się w leginsy i luźną bluzkę . W ręku trzymałam bluzę Louisa  . Mimo wczesnej godziny od razu się położyłam , a po chwili zasnęłam .


_________________________________________
Rozdział krótki , pisany spontanicznie , co widać , więc przepraszam . Obiecuję , że następne będą lepsze .
Od tego tygodnia zaczęły mi się ferie , więc czasami mogę nie mieć wolnego czasu , aby pisać .
Dla wytłumaczenia - Emily to młodsza , sześcioletnia siostrzyczka Isabel . W zakładce ' bohaterowie' już się pojawiła .
Mam też prośbę ! Ci co klikają reakcję , niech piszą także komentarze . Teraz mogą pisać WSZYSCY , nie ma już wpisywania tych liter i liczb weryfikujących naszą postać . :)
/ Mrs . Tomlinson